NGA ANDI BUSHATI
Hapja këtë të hënë e Forumit Ekonomik Botëror në Davos, ku mblidhen, padronët, bankierët dhe përfaqësuesit politikë nga mbarë bota, shërbeu për t’i komunikuar rruzullit një lajm të frikshëm: sot 8 njerëzit më të pasur të botës kanë të njëjtën pasuri sa gjysma tjetër e varfër e saj.
Pra 400 miliardë dollarë që ata posedojnë, janë të barabarta me pasurinë e miliarda njerëzve të varfër, 10 përqind e të cilëve jetojnë me jo më shumë sesa 2 USD në ditë.
Në fakt, e gjithë sa u tha këtë të hënë nuk është gjë tjetër veçse maja e ajzbergut të një bote, ku kapitalizmi i mbetur që pas viteve ’90 si “i vetmi sistem i mundshëm” dhe i glorifikuar si “fundi i historisë”, nuk po bën gjë tjetër veçse po e çon globin drejt pabarzazive flagrante mes të pasurve dhe të varfërve.
Por, që prej publikimit në vitin 2013 të vëprës madhore të Thomas Piketty “Kapitali në shekullin e XXI”, në shoqëritë perendimore dhe sidomos në gjirin e së majtës, po diskutohet gjithnjë e me më tepër shqetësim për akumulimin e pasurisë në një rreth gjithnjë e më të vogël njerzish.
Problemet që sjell një fenomen i tillë janë tashmë të njohura: ato pjellin disekuilibra shoqërorë, kriza permanente, madje dhe luftra. Por, ashtu siç ka dhënë prej kohësh alarmin një mendie e bukur e përtej oqeanit, mendimtari amerikan Noam Chomsky, ky grumbullim pasurish, në pak duar, kthehet dalë ngadalë edhe në rrezik për demokracinë. Pushteti gjithnjë e më i madh, gati i palimituar i të pasurve, nxit për pasojë prishjen e rregullave demokratike, anashkalimin e ligjeve, dhe sjell më në fund zhvlerësimin e votës së shumicës, sepse pushteti mbetet gjithësesi në pak duar.
Pjesë e këtij debati të madh e të pafundëm kërkoi të bëhej edhe pseudo e majta shqiptare kur ishte në opozitë. Bashkë me shpalljen e “Rilindjes”, Edi Rama promovoi edhe taksimin progresiv. Në thelb të kësaj nisme ishte vendosja e një ekulibri të ri dhe lufta ndaj pabarazisë, që kishin shkaktuar politikat ultraliberale të 20 viteve të fundit.
Kush e mban mend fushatën e vitit 2013, nuk e ka të vështirë të kujtojë se Edi Rama përmendte shpesh, faktin se jetonim në një vend të padrejtë, ku vetëm 5% e popullsisë dispononte gjysmën e të ardhurave, pra po aq sa kishte 95 përqindshi tjetër i shqiptarëve.
Dhe si rilindas, si i majtë, Rama betohej se do t’a ndreqte këtë padrejtësi me ardhjen e tij në pushtet.
Në fakt asgjë e tillë nuk ndodhi.
Ai u bë shpejt, njeriu i kapur nga ish biznesmeët e Berishës dhe i klientët e tij të rinj, që jo vetëm nuk i ndenji besnik kodeve të së majtës, por nuk u soll as si një liberal që respekton tregun, konkurencën dhe garën e ndershme.
Ai filloi të japë tendera, koncesione, para bublike që ashtu si në skenarët më të këqinj që përshkruan Noam Chomski, shpërfillin çdo rregull dhe ligj për përfitimet e një grupi oligarkësh.
Këto gjëra janë thënë me mijra herë. Se kryeministri shqiptar është shndërruar në një politikan të kapur nga më të pasurit e këtij vendi, kjo nuk ka më asnjë dyshim.
Por, e reja është se tashmë kemi në duar edhe provat.
Forumi Botëror i Davosit, i hapur këtë të hënë, e përfshiu vendin tonë mes atyre vendeve ku pabarazia ka bërë progres, madje e krahasuar kjo edhe me vende të rajonit si Maqedonia, Serbia, Bullgaria apo Rumania (shiko lajmin poshtë Lapsi.al). Në klasifikimin e shpallur dje, Shqipëria bënte pjesë në zonën portokalli, aty ku renditeshin shtetet në të cilat ritja ekonomike nuk ishte shndërruar në mirqënie për pakicën. Pra mes atyre vendeve ku rritja e prodhimit të brendëshëm bruto, është më e madhe sesa rritja gjithëpërfshirëse.
Sipas të dhënave të paraqitura në pesë vitet e fundit, raporti i rritjes së PBB dhe rritjes gjithëpërfshirëse është përkeqësuar me 5.6 %.
Pra, nuk është vështirë të konstatohet edhe me shifra se kryeminisri ynë i majtë, ka punuar në këto vite të qeverisjes së tij për të pasuruar më shumë të pasurit dhe për të varfëruar më shumë të varfërit. Madje se ai është treguar shumë më katolik se papa, dhe se në vend që ti pakësonte i ka shtuar pabarazitë në vend. Rama ndryshe nga ç’pati premtuar në vitin 2013, ka punuar jo për të rilindur Shqipërinë, por vetëm për interesat e një grupi oligarkësh.
Prandaj, nëse këtë të hënë, botës i erdhi nga Davosi një lajm i keq, shqiptarët kanë arsye të jenë dy fish të pezmatuar. Sepse pjesa më e madhe e tyre, me Edi Ramën janë edhe më keq. (Lapsi.al)
