MUSINE KOKALARIT
(Heroinë dhe martire)
Nga Isuf Luzaj*
Shoqe ideali në errësirë furtune
Panoramë burbuqesh ngjyra e përfume
Krijesë e ngjashme me kopësht të SADIUT
Pjellore ne vepra si Hafëz Shirarzhiu
Transforma shkretine në pemishte Parajse
Odiseja jote pa shembull të përngjashme
Hëm vashë, hëm muzë, hëm hero beteje
Çudite trimat e asaj kohe rrebeje
Jetë këngë e bukur dashurije
Hurma për hije, në shkreti Arabije
Përpjekjes: punën; atdheut flijim
Idesë dhëmbjes, dekallogut shëndetin
Murgeshë mesjetare frymëzimit të pastërt
J’a kalove gjatë e gjërë, Joana Darkës
Të të njihte do të ngrinte monument francezi
Me shpirt transformimi popujt i ndezi
Për atë ide q’u bëre therore ti
Testamentin tënd do ta gjëmojë deti
Si një zgjua bletësh në shpirt të poetit
Jetë ëndërrimesh, symfoni tingëllimesh
Të të njihte Bahku do kish mbushë pentagramin
Virtyte qiellore, jehona rënkimesh
Për padrejtësitë tmerr i tiranit
Jetë delikate Kristal Venetiku
Vjollcë nënë borë, nën rrezet të hënës
Nga ty mori shembull therorijë armiku
Sëmundja fatzezë s’ta preu teftikun
Të rrëmbeu vdekja veç me puthje të nënës
Ti deshe t’ja dhuroje luftës fuqinë tënde
Shërbëtore e kombit me shkrim e me mëndje
Jetë mrekullije si Luçija shenjtore
Nën aspektin modest të gjëravet foshnjore
Pakë të kuptuan në patë përleshje çëmëndje
Për ty s’mjafton një këngë trishtimi e zije
As kënga e dhemshur e një zemre pleqërije
Litani të një fakiri mërgimi
Ti shkrije borën kur i hidhje vështrimin
Sytë si dy zjarre perëndishë Mythiollogjije
Për ty do gjëmojë legjenda udhëtare
Mbi të dy ditët, mbi të shtatë malet
N’altarin e kombit ule kokën therore
Pa u kujdesur kanosjesh gjaksore
Jetën nga djepi kulturës kombëtare
J’a dorrëzove tiranisë në spitale
Erdhi e të mori Donika për dore
Do të të këndojnë brezat shqiptare
Heroinë e mendimit, heroinë luftëtare
Një ditë do të skaliten statuja kujtimore
Ç’do kënd t’atdheut në shkolla fillore
Mësim i përjetshëm: Historisë Kombëtare
Që ti e udhëhoqe me thjeshtësi malësore
Jetën atdheut, shpirtin për altare
Të falet nderit ç’do zemër shqiptare
Që ndjen e ëndërron ndjenja IDEALI!
(ISUF LUZAJ: “MUSINE KOKALARIT” DORESHKRIM)
*Nderime
Isuf Luzaj ka marrë titullin “Professor emeritus” në SHBA, një dekoratë që mban shënimin “Profesor i Amerikës” dhe të cilën ia pati dorëzuar vetë presidenti Reagan, se kishte dhënë mësim në universitetet amerikane: Harvard, Columbia, Vox Hampshire, Indiana, Illinois, etj.
Në vitin 1990 Universiteti i Illinois-it i dorëzon medaljen “Për shërbime të jashtëzakonshme akademike”. Në këtë ceremoni merrte pjesë presidenti i atëhershëm i ShBA George H. W. Bush, guvernatori i shtetit të Illinoisit dhe Sekretari i Arsimit. Në dhjetor 1990 Shoqata e Gazetarëve të Amerikës i jep “Medalje nderi” për 94 artikuj të botuar tek “Edistenologjia e Materializmit Historik”.
