Nëntëmbëdhjetë vjet pas vdekjes, Nënë Tereza do të shenjtërohet nesër (të dielën) nga Papa Françesku në Vatikan. Në ceremonitë e shenjtërimit pritet të marrin pjesë dhjetëra mijëra njerëz.
Për arsye të rrënjëve të saj, Nënë Teresa bën krenarë shumë shqiptarë, të cilët pritet të marrin pjesë masive në ceremonitë e Vatikanit. Por cila ishte Nënë Tereza dhe përse bota po i kushton asaj kaq shumë vemendje?
Papa Françesku ka njohur zyrtarisht dy mrekulli, që besohet se janë vepër e Nënë Terezës dhe që i hapën asaj rrugën për t’u bërë shenjtore.
Mrekullia e parë ishte rasti i Monica Besra në Bengal, Indi.
Ajo kishte një tumor në bark, rreth 17 centimetra. Familja e saj kishte provuar shumë gjëra, por asgjë nuk po funksiononte.
“Pak a shumë po vdiste. Më 5 shtator, përvjetorin e parë të vdekjes së Nënë Terezës, një nga motrat mori medaljen e Marias, që ka prekur direkt trupin e Nënë Terezës gjatë funeralit dhe e vendosi në stomakun e Monica-s dhe bëri një lutje të thjeshtë: “Nënë, sot është dita jote. Ti i ke dashur të varfërit. Bëj diçka për Monica-n”. Kjo ndodhi në orën 5 të pasdites. Në orën 1 të mëngjesit, Monica u ngrit në mes të natës, shkoi në banjë dhe zbuloi se barku i saj ishte i rrafshët”, thotë prifti. Sipas tij, në rastin e Monica-s janë konsultuar 11 mjekë dhe vetëm një prej tyre ishte katolik.
Mrekullia e dytë ndodhi në Brazil.
Një burrë, Marcilio, kishte infeksion në tru dhe kishte zhvilluar hidrocefali.
“Gruaja e tij nisi një novena, nëntë ditë lutje te Nënë Tereza, dhe u kërkoi familjarëve të bëjnë të njëjtën gjë. Më 9 dhjetor, Marcilio kishte dhimbje të forta në kokë dhe kaloi në koma. Ishte pranë vdekjes. Mjeku u fut në dhomën e operimit, duke shpresuar t’ia thithë ujin, por nuk e bënte dot siç e kishte planifikuar, prandaj u largua nga dhoma e operimit për të gjetur një mjek tjetër që mund ta bënte. Kur u kthye, ai zbuloi se Marcilio ishte zgjuar, nuk kishte dhimbje dhe thoshte: Çfarë po bëj këtu”. U bënë dy skanime truri dhe të gjithë kirurgët thonin se kjo nuk mund të ndodhë. Mjeku i Marcilio-s tha se ata kanë pasur 30 pacientë me hidrocefali. Të gjithë kanë vdekur përveç Marcilio-s”.
Prifti kanadez Brian Kolodiejçuk, kryesoi përpjekjet që Nënë Tereza të bëhej shenjtore.
Ai thotë se kanonizimi i Nënë Terezës është njohja e faktit se ajo jo vetëm që e zhyti veten në varfërinë materiale të të varfërve, por edhe në varfërinë shpirtërore të atyre që ndiheshin të braktisur.
Procesi i shenjtërimit të Nënë Terezës u përshpejtua vetëm një vit pas vdekjes së saj.
Marco Politi, është korrespondent i Vatikanit për gazetën “Il fatto Quotidiano”:
“Mendoj se kjo ka rëndësi jo vetëm për besimtarët, por edhe për jo-besimtarët, sepse në ditët e sotme është bëtë tepër e vështirë të thuhet se si duhet përshkruar Zoti, ç’është Zoti dhe cila është marrëdhënia midis tij dhe njerëzve.”
Në vitin 1950, Nënë Tereza themeloi urdhrin e Misionarëve të Bamirësisë, që sot ka 130 shtëpi në të gjithë botën.
Nënë Tereza fitoi Çmimin Nobel për Paqe në vitin 1979 për punën e saj me të varfërit dhe të sëmurët e Kalkutës, punë që vazhdoi edhe pasi ajo vetë u sëmur. Nënë Tereza vdiq më 5 shtator 1997, në moshën 87 vjeçare.
Në atë kohë, urdhri i saj kishte rreth 4,000 murgesha dhe administronte rreth 600 jetimore, mensa, strehimore dhe klinika.
