Kur një ish-i dashur kohët e fundit njoftoi në Facebook 10-vjetorin e tij me të dashurën, në heshtje e përgëzova atë që ka kaluar dekadën e fundit në një marrëdhënie serioze, ndërsa unë mbeta vetëm.
Kam pasur disa marrëdhënieve romantike në atë kohë, por asnjë nuk ka zgjatur më shumë se disa muaj. Disa ish-të dashur më kanë akuzuar që nuk isha në gjendje të trajtoja një marrëdhënie afat-gjatë, me njërin që shkoi aq larg sa më tha se “kam fobi nga lidhjet”.
Megjithatë, unë kam mbajtur marrëdhënie të përjetshëm me miqtë dhe familjen dhe kam vazhduar të krijoj lidhje me komunitetin tim.
Në kundërshtim me kritikët, studimet tregojnë se shumica e njerëzve singëll kanë të njëjtin numër të marrëdhënie të ngushta në jetën e tyre, si dhe njerëzit që janë çift.
Në librin e saj të vitit 2004 “Quirkyalone: A Manifesto for Uncompromising Romantics,” autorja Sasha Cagen, njerëzit që preferojnë të qëndrojnë singëll i ka pagëzuar me emrin “quirkyalone.” “Ata kanë krijuar një jetë të tyren dhe nuk janë aq të etur për t’i flakur tërësisht gjërat kur ata gjejnë një partner”.
Kjo rezonon me mua.
“Unë dua vetëm që të jesh mire dhe e sigurtë”, më tha një herë një anëtar i afërt i familjes, duke harruar se në një marrëdhënie të gabuar një humbje e autonomisë mund të çojë në pasiguri intensive.
Shpesh dëgjoja t’më thuhet: “Kam nevojë për ty dhe ndihem i plotësuar me ty!”
“Unë nuk kam nevojë për një partner për të më plotësuar” ju përgjigja, “dhe nëse do të doja të isha në një marrëdhënie, me siguri nuk kam nevojë për një të tillë”.
Ishte e qartë që unë dhe partneri i fundit, kishim ide të ndryshme se si të ecnim përpara. Ai donte të takoheshim pothuajse çdo ditë ose të qëndronim në kontakt përmes maratonave të SMS-ve ose telefonatave, ndërsa unë isha e lumtur duke folur 1 herë në disa ditë. Ai donte që të jetonim së bashku, duke thënë se kjo kishte kuptim financiar. Por unë e dija që propozimi lidhej me kuptim emocional dhe nuk isha në asnjë mënyrë e gatshme për një angazhim të tillë kaq të madh.
Miqtë më thanë se i dashuri im që i ëmbël dhe se kishte rënë kokë e këmbë në dashuri me mua, por unë isha duke filluar të ndihem e mbytur.
Kështu që unë i vendosa më shumë kufij. Jo, ne nuk do të jetonim së bashku, dhe jo, në nuk mund të takoheshim çdo ditë. Unë nuk do të pranoja dhurata të shtrenjta…!
Doja një partner, i thashë atij, jo një princ. Unë kërkoja të hidhnin hapa ngadalë, të jepnin dashurinë që mund të kishim mes nesh, në një hapësirë që rritet.
U duk sikur u morëm vesh, por…! Me kalimin e kohës, megjithatë, ai sërish më shtyu për të jetuar bashkë dhe më qortoi se jam e “të ftohtë” dhe e “pandjeshme”.
Ai disa herë ka marrë vendime impulsive ose jo të mençura që na kanë prekur të dyve.
“Marrëdhëniet janë kompromis” u ankua ai, pasi u bë e qartë që nuk po shkonim askund bashkë.
Ishte e kotë t’i shpjegoja se isha e gatshme për të bërë kompromise, por jo për gjërat që kisha vendosur kufij përreth dhe sigurisht, jo aq herët në një marrëdhënie.
Ai më akuzoi për të gjitha llojet e gjërave, por mbi të gjitha që jam e padrejtë, etj.
Përsëri, u akuzova se kisha frikë nga angazhimet pavarësisht se kam qenë shumë e angazhuar për të duke u përpjekur që lidhja të ecte. Ne të dy shpenzuam shumë kohë dhe energji në marrëdhënien tonë. Problemi ishte se ai kishte një ide më tradicionale se si të jetë në një partneritet, ndërsa unë jam një ‘quirkyalone’ e pavarur.
Mjaft interesante, 85 për qind e njerëzve që vijnë nga martesa të dështuara përmendin “mungesën e angazhimit” si arsye për divorcin e tyre. Ndoshta ata që kanë kaluar nëpër një divorc mund të marrin një mësim ose dy nga ‘quirkyalones’ dhe të mësojnë se si të balancojnë më mirë pavarësinë e tyre me jetën në një çift.
Sipas mendimit tim, angazhimi i vërtetë lidhet me deklarimin dhe respektimin e nevojave të njëri-tjetrit.
Herën tjetër që do të kem një marrëdhënie do të më duhet një partner i cili përqafon forcën time.
“Disa meshkuj mund të ndihen të kërcënuar nga femrat quirkyalone për shkak se ata nuk janë aq të interesuara në orientimin e jetës së tyre tërësisht rreth një mashkulli”. tha Cagen. “Dhe meshkuj të tjerë janë ndezur prej tyre, sepse ata duan të jenë me një grua të fortë që jep tërë veten e saj për një marrëdhënie”.
Ndërsa unë nuk e kam gjetur ende “The One”, të paktën unë nuk jam e bllokuar me zotin “E gabuar”. Unë do të preferoja të përmbushja një shpirt tjetër të pavarur, në mënyrë që ne të mund të shqyrtonim se çfarë do të thotë të jetë “quirkytogether”.
Burimi: The Washington Post
